هومن : (هو = خوب + من/ مان = انديشه و روح) 1- دارنده‌ي روح خوب و نيك انديش؛ 2- (اَعلام) نام پسر ويسه و برادران پيران و يكي از سرداران افراسياب.

هويدا : روشن، آشكار، نمايان، خوب پيدا.

هیراد : (دساتیر) 1- خود را به مردم تازه روی و خوشحال وانمود کردن؛ 2- بشیر.

هيربَد : (اوستايي) 1- آموزگار، معلم؛ 2- شاگرد، آموزنده؛ 3- رئيس آتشكده؛ 4- (در اديان) پيشواي ديني در دين زرتشتي؛ 5- (اَعلام) نام دانايي پاكدل كه كليد دار سراپرده كاووس بود.

هیرش : (کردی، hêriš) 1- یورش، حمله، هجوم؛ 2- فشار؛ 3- اشک.

هِيژا : (كردي، hêžā ) گرامي، شايسته، گران‌بها.

هيمن : (كردي، hemin ) آرام.

هيوا : (كردي، hiwā ) اميد.

معنی اسم همايون: 1- داراي تأثير خوب، خجسته، مبارك، فرخنده؛ 2- (در موسيقي ايراني) يكي از هفت دستگاه موسيقي ايراني؛ 3- (در قديم) از شبكه‌هاي بيست و چهارگانه‌ي موسيقي ايراني؛ 4- (اَعلام) 1) نام دلاوري ايراني مشهور به زرين كلاه؛ 2) همایون: دومین شاه سلسله‌ي تیموریان هند [937-963 قمری]، که بر اثر شورش داخلی به ایران گریخت و مدتی در دربار شاه طهماسب بود، تا دوباره به کشورش بازگشت و قدرت را در دست گرفت.